Czy to koniec tajemnicy bankowej?
Nowy model CRS oznacza rewolucję w świecie szeroko pojętych podstaw działania rajów podatkowych oraz bankowości offshore. Wraz z uchwaleniem w 2014 wielostronnego porozumienia właściwych władz w sprawie automatycznej wymiany informacji finansowych stało się jasne, że pewna epoka potencjalnie dobiega końca.
Co zakładają zmiany?
Do tej pory sporo jurysdykcji uważanych za typowo offshorowe (np. BVI, Belize) zawarło, m.in. z Polską, umowy o wymianie informacji podatkowych. Mechanizm tych umów miał w sobie jedną, zasadniczą „wadę” – informacje między zainteresowanymi państwami przekazuje się na wniosek. Zmienić to ma właście CRS, który zakłada automatyczną wymianę informacji o rezydentach podatkowych. OECD słusznie kładzie nacisk na wymianę informacji o saldach rachunków rezydentów – wszak sama spółka zagraniczna, pozbawiona konta bankowego, jest zasadniczo niegroźna z punktu widzenia interesów podatkowych.
Kogo dotyczą?
Każdy posiadacz – beneficjent rzeczywisty spółki zagranicznej musi uważnie śledzić postępy legislacyjne projektu wdrażającego mechanizm wymiany informacji. W naszym porządku prawnym są to ustawy wdrażające: dyrektywę Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. zmieniającej Dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania (Dz. Urz. UE L 359, Tom 57 z 16.12.2014, s. 1-30) oraz regulację umożliwiających automatyczną wymianę informacji w dziedzinie opodatkowania również z innymi niż unijne państwami w oparciu o procedury Common Reporting Standard (CRS), do których wprowadzenia Rzeczpospolita zobowiązała się w podpisanym w dniu 29.10.2014 r. w Wielostronnym porozumieniu właściwych władz w sprawie automatycznej wymiany informacji finansowych. Istotne z punktu widzenia przepisów jest to, że wymiana obejmie również banki, które prowadzą rachunki bankowe dla spółek zagranicznych, trustów, fundacji. Każdy z w/w podmiotów ma tzw. beneficjenta rzeczywistego, jeżeli bank ustali, że beneficjent rzeczywisty jest rezydent podatkowy kraju trzeciego, ustali jego miejsce zamieszkania i raz do roku zaraportuje salda rachunków bankowych do kraju miejsca zamieszkania.
Kto wdrożył?
Do tej pory system wdraża 101 krajów. Warto śledzić stronę: https://www.oecd.org/tax/transparency/AEOI-commitments.pdf – na liście znajdziemy m.in. Panamę, Zjednoczone Emiraty Arabskie.
Kto nie wdrożył?
Jest sporo krajów które do nowych sandardów nie przystępują – konkretnie ok. 90. Wśród nich typowe raje podatkowe – te państwa nie będą raportować danych finansowych rezydentów podatkowych państw trzecich.
Kiedy?
Zasadniczo mechanizm zostanie uruchomiony od 2017 lub 2018 r. – warto sprawdzić, czy i kiedy nasza spółka / rachunek bankowy będzie rachunkiem raportowanym.
Wnioski
Nie ulega wątpliwościom, że dotychczasowe struktury korporacyjne mogą być przedmiotem raportowania ich beneficjentów do polskich władz podatkowych. Postępy prac polskiego ustawodawstwa w tym zakresie można śledzić na: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12285652 – widać, że projekt jest obecnie w fazie prac rządowych.
Efektywne wejście w życie mechanizmów raportowania z pewnością nie zlikwiduje w całości zjawiska uchylania się od opodatkowania poprzez anonimowe wykorzystanie struktur zagranicznych. Wśród dostępnych rozwiązań pozostaną te obejmujące zmianę rezydencji podatkowej, lokowanie środków w inne niż pieniężne walory (np. kryptowaluty) lub wykorzystywanie rachunków bankowych w bankach zlokalizowanych w jurysdykcjach nieraportujących.
Polecamy Państwu blog mecenasa Michała Gawlaka – partnera kancelarii CGO, na którym można znaleźć aktualności podatkowe z zakresu rejestracji spółek zagranicznych i optymalizacji podatkowej. Zapraszamy na spolkazagranica.pl