Spółka w Finlandii – dlaczego warto założyć firmę w Finlandii?

Ogólne informacje

Finlandia zmieniła swoją politykę zagraniczną w celu promowania wymiany handlowej z Unią Europejską. Z powodu stałej nadwyżki handel zagraniczny odgrywa ważną rolę w gospodarce kraju. Finlandia osiągnęła poziom wzrostu i rozwoju, które czynią go jednym z najbogatszych krajów na świecie.

Rodzaje spółek

Istnieje kilka rodzajów typów rodzajowych form działalności:

• Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Oy)
• Spółka kapitałowa (osakeyhtiö, Oyj)
• Spółka osobowa
• Działalność indywidualna (zazwyczaj pojedynczy rolnik)
• Oddział spółki zagranicznej

Procedura rejestracji spółki

Rejestracja spółki:

• Sporządzenie aktu założycielskiego oraz statutu spółki.
• Subskrypcja udziałów.
• Pierwsze zgromadzenie walne udziałowców musi zatwierdzić akty założycielskie oraz kierownictwo.
• Zdeponowanie kapitału na koncie bankowym.
• Sprawdzenie czy wybrana nazwa spółki jest dostępna, zrobić to można w Systemie Informacji Biznesowej (YTJ) gdzie również dokonuje się wstępnej rejestracji nazwy.
• Rejestracja spółki w Rejestrze Handlowym (Kaupparekisteri) prowadzonym przez Narodowy Urząd Patentów i Rejestracji (PRH). Dokonuje się tego przez złożenie wypełnionego formularza rejestracyjnego wraz z kompletem dokumentów: aktem założycielskim, kopią statutu spółki, sprawozdaniem z założycielskiego zebrania wspólników i z wyboru prezesa zarządu a także potwierdzenie wpłacenia kapitału oraz oświadczenie o założeniu spółki zgodnie z prawem spółek i wcześniej uzyskane pozwolenia i koncesje.
• Z chwilą wpisania do rejestru spółka nabiera osobowość prawną oraz otrzymuje numer ewidencyjny.
• Zgłoszenie spółki do w urzędzie podatkowym.

Udziałowcy:

Nie ma ograniczeń odnośnie ilości udziałowców, jednakże wymagany jest minimum jeden wspólnik do założenia spółki. Udziałowcem może być zarówno osoba fizyczna jak i osoba prawna. Dopuszczalni są zagraniczni udziałowcy.

Zarząd:

Zarząd sprawuje rada dyrektorów. Rada może wyznaczyć jednego dyrektora do prowadzenia firmy. W tym wypadku musi on być uwzględniony w umowie spółki. Do jego zadań należy kierowanie bieżącymi sprawami firmy zgodnie z instrukcjami wydanymi przez radę. Rada musi mieć od jednego do pięciu członków, chyba że statut spółki mówi inaczej. Jeżeli rada ma mniej niż 3 członków to musi być również przynajmniej jeden zastępca członka.

Nadzór:

Powoływanie rady nadzorczej nie jest obowiązkowe.

Siedziba:

Spółka musi mieć adres rejestrowy, przekierowanie telefonu i poczty. Sugeruje się posiadanie stacjonarnego biura lub magazynu dla działalności handlowej.

Termin:

Czas rejestracji spółki to 3 tygodni.

Kapitał:

Kapitał minimalny wynosi 2500 Euro i musi on zostać wpłacony na konto w całości w momencie rejestracji spółki.

Podatki i finanse

Rezydencja podatkowa spółki

Przedsiębiorstwo jest rezydentem jeżeli jest zarejestrowane na terytorium Finlandii. Rezydenci płacą podatek od dochodów pochodzących zarówno z działalności w kraju jak i tej poza nim. Nierezydenci płacą podatek tylko od dochodów uzyskanych w Finlandii. Jest on nakładany na wpływy przedsiębiorstwa pochodzące z jego działalności, dochodów pasywnych oraz zysków kapitałowych.

Stawka CIT

20% Wydatki związane z prowadzoną działalnością stanowią koszt uzyskania przychodu i pomniejszają podstawę opodatkowania. Maksymalne roczne stopy amortyzacji wynoszą 25% na maszyny i sprzęt; od 4% do 20% na budynki. Stosuje się 2 metody w zależności od rodzajów aktywów: degresywną oraz liniową. Straty mogą być odliczane od przychodu przez 10 lat. Odliczanie wsteczne jest niedozwolone. Nie można ich również odpisać jeżeli więcej niż 50% udziałów zostało przekazanych w ciągu roku, w którym nastąpiła strata lub rok po nim. Zyski kapitałowe są opodatkowane podstawową stawką CIT (20%).

Podwójne opodatkowanie

Wyłączenie podwójnego opodatkowania następuje na podstawie umów podatkowych zawartych z innymi państwami.

Przeciwdziałanie unikaniu opodatkowanie

System cen transferowych – pełna regulacja zgodna z rekomendacjami OECD i UE. Wymagane jest prowadzenie pełnej dokumentacji w przypadku transakcji w podmiotami powiązanymi. Nie ma jako takich zasad niedostatecznej kapitalizacji. Wprowadzone regulacje dotyczą ograniczenia wewnątrzgrupowych odliczeń kosztów odsetkowych. Można je odpisywać maksymalnie do 25% dochodów. Zasada ta nie obowiązuje jeżeli: koszty odsetkowe netto nie przekraczają 500000 Euro; fiński przedsiębiorca wykaże, że wskaźnik bilansu kapitałowego jest równy lub większy wskaźnikowi grupy. CFC: zagraniczna spółka jest kontrolowana przez fińskiego rezydenta jeżeli ten posiada pośrednio lub bezpośrednio minimum 50% jej udziałów lub większościowe prawo głosu bądź jeżeli ma prawo do minimum 50% zysków. Przedsiębiorca rozlicza się z dochodu zagranicznej spółki jeżeli należy do niego minimum 25% udziałów lub przynajmniej 25% zysków oraz jeżeli stawka podatkowa w miejscu rezydencji spółki zagranicznej jest mniejsza niż 3/5 podatku dochodowego Finlandii. Międzynarodowe przedsiębiorstwa, których łączny obrót przekracza 750 milionów Euro muszą przygotować raport o działalności w każdym kraju. Termin wynosi 12 miesięcy od końca okresu księgowego.

Rachunkowość

Rok podatkowy nie musi mieć 12 miesięcy. Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego jest ich więcej są one połączone dla celów podatkowych. Przedsiębiorstwo jest zobowiązane złożyć deklaracje podatkowe elektronicznie w ciągu 4 miesięcy od końca roku podatkowego. Podatek jest opłacany co miesiąc z góry. Termin przedawnienia wynosi 3 lata, liczone od roku następującego po danym roku podatkowym.

Podatki u źródła

Dywidendy i Tantiemy wypłacane firmie nie będącej rezydentem są objęte 20% podatkiem, chyba że umowy podatkowe bądź Dyrektywy Unijne go obniżają.

VAT

Standardowa stawka wynosi 24% (obniżone mają kolejno 14%; 10%; 0%). Obowiązek rejestracji VAT spoczywa na przedsiębiorcach, których roczny obrót przekracza 10000 Euro. Składanie deklaracji i opłacanie podatku odbywa się co miesiąc, do 12-ego dnia następnego miesiąca (firmy, których obrót jest mniejszy od 30000 Euro lub 100000 Euro, w zależności od okoliczności, mogą składać deklaracje kwartalnie lub rocznie).

Inne podatki

• Podatek od nieruchomości jest nakładany przez lokalne władze, jego stawka wynosi od 0,41% do 6%. Podatek ten można odliczyć.
• Podatek od transakcji obejmującej zbycie aktywów – podatek w wysokości 1,6% jest nakładany na transfer papierów wartościowych. Podatek nałożony na transakcje skutkujące zmianą właściciela nieruchomości wynosi 4%.
• Cło jest nakładane na produkty pochodzące z poza UE. Cło jest nałożone na alkohol, napoje alkoholowe, paliwa, tytoń, produkty papierosowe, prąd.
• Podatki ekologiczne – Podatek od odpadów; podatki drogowe.

Jeśli zainteresował Cię powyższy wpis i chcesz wiedzieć więcej na poruszony w nim temat zapraszamy do współpracy z nami. Specjaliści z biura naszej kancelarii prawnej w Warszawie są do Twojej dyspozycji, skontaktuj się już dzisiaj i daj sobie pomóc. Jeśli szukasz wsparcia prawnego w prowadzeniu działalności za granicą zapraszamy na stronę departamentu spółek zagranicznych i międzynarodowego doradztwa podatkowego.

Lokalne prawo pracy

Prawa pracownika:

Umowa o pracę może być sporządzona zarówno w formie pisemnej jak i ustnej a także w formie elektronicznej. Pracodawca zobowiązany jest doręczyć pracownikowi dokument zawierający warunki jego zatrudnienia. Ich częścią zazwyczaj są warunki wcześniej wynegocjowane w układach zbiorowych.

Fińskie prawo pracy reguluje między innymi kwestie związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem pracowników. Jeżeli w firmie zatrudnionych jest więcej niż 20 osób to zgodnie z prawem mogą one brać udział w procesach decyzyjnych, które ich dotyczą.

W umowie o pracę może być uwzględniony okres próbny jednak nie może być on dłuższy niż 4 miesiące.

Czas pracy:

Maksymalny czas pracy wynosi 8 godzin dziennie i 40 tygodniowo, w niektórych przypadkach jednak przepisy pozwalają na wydłużenie tego czasu. Zasadą jest, że nadgodziny rozpoczynają się po przepracowaniu pierwszych 8 (40 tygodniowo) godzin, chyba że w układach zbiorowych zostało wynegocjowane wcześniejsze rozpoczęcie. W okresie czteromiesięcznym pracownik może mieć maksymalnie 138 godzin natomiast rocznie ta liczba nie może przekraczać 250. Zatrudnieni mogą odmówić pracy w nadgodzinach. Premia za nadgodziny w dniach od powszednich wynosi 50% przez pierwsze 2 godziny po których wzrasta do 100%. Za pracę w niedziele wynagrodzenie jest podwójne.

Płace:

Minimalne wynagrodzenia nie są uregulowane przez prawo. Związki zawodowe i organizacje pracodawców zwykle negocjują krajowe zbiorowe układy pracy. Układy te wiążą również firmy nienależące do organizacji pracodawców, gdyż najczęściej dotyczą one całego sektora gospodarki. Jeżeli w którejś branży nie ma układów zbiorowych, prawo fińskie wymaga aby pracodawca płacił pracownikowi godziwą stawkę za wykonaną pracę.

Ubezpieczenia społeczne:

Pracodawcy i pracownicy płacą składki na rzecz ubezpieczenia zdrowotnego, zasiłku chorobowego oraz świadczeń rodzinnych. Wpłaty na ubezpieczenia wynoszą około 2,29% miesięcznego wynagrodzenia brutto (nie opłaca się w przypadku pracowników mających mniej niż 16 lat i mających więcej niż 68 lat). Pracodawcy muszą ubezpieczyć pracowników przed wypadkami. Zasiłek chorobowy jest wypłacany po 10 dniach choroby do maksymalnie 300 dni. Bezrobotni fińscy rezydenci w wieku od 17 do 64 lat szukający pracy, mają prawo do pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Aby otrzymać zasiłek osoba musiała pracować minimum 26 tygodni w ciągu ostatnich 28 miesięcy przynajmniej po 18 godzin tygodniowo oraz mieć zarobki w wysokości minimum 1164,75 Euro miesięcznie. Zasiłek można pobierać maksymalnie 500 dni. System ten jest finansowany przez pracodawców i pracowników.

Rozwiązanie stosunku pracy:

Pracownicy mogą zostać zwolnieni tylko z ważnego powodu jak niewykonywanie bądź złe wykonywanie swoich obowiązków, nieobecność w pracy bez ważnego powodu. Przed zwolnieniem pracownik musi otrzymać ostrzeżenie, chyba że dopuścił się skrajnego naruszenia zasad, wtedy nie musi być ostrzeżenia a wypowiedzenie jest ze skutkiem natychmiastowym. Zwolnienie ze skutkiem natychmiastowym jest również możliwe gdy pracownik pozostaje w okresie próbnym, aczkolwiek musi ono być uzasadnione. Jeżeli umowa jest na czas określony trwający mniej niż 8 miesięcy, okres wypowiedzenie nie może być dłuższy niż połowa tego czasu.

Jeżeli ilość pracy została czasowo zmniejszona, pracodawca musi zapewnić pracownikowi inną pracę. Zwolnienia indywidualne bądź masowe są dopuszczalne tylko wtedy, jeżeli ilość pracy została znacząco zmniejszona z powodów ekonomicznych bądź związanych z produkcją na dłuższy czas. Pracodawca musi udowodnić, że pracownicy nie mogą być przeszkoleni i zatrudnieni na inne stanowiska. W przypadku gdy firma w ciągu 9 miesięcy rozpocznie nabór, pracownicy ci mają pierwszeństwo do ponownego zatrudnienia.

Gdy firma ma ważne powody do zwolnienia, może ono zostać dokonane przez wręczenie wypowiedzenia. Długość okresu wypowiedzenia zależy od tego ile pracownik przepracował w danej firmie, zakres wynosi od 14 dni do 6 miesięcy. Kara za bezprawne może mieć wysokość równą trzymiesięcznej pensji do 24-miesięcznej pensji a w niektórych przypadkach nawet 36-miesięcznej.

Pozostałe informacje